5VWO heeft er een nieuwe leerlinge bij. Een meisje uit Engeland.
Zittend in een kring wordt zij door de klasgenoten in de groep opgenomen.
Je noemt je naam, je vertelt iets over jezelf, over je interesses, hobby’s, toekomstplannen.
Zo gaat dat.
Dan is de altijd zeer zelfverzekerde Ard aan de beurt. Maar, opmerkelijk, hij komt nu, anders dan anders, niet goed uit zijn woorden.
Niet onbegrijpelijk. Want het nieuwe klasgenootje is zo buitengewoon knap, zo mooi! Bééldschoon. Zo een mooi meisje heeft hij nog nooit gezien.
‘Die is voor mij!’ denkt hij. Vol verwachting klopt zijn hart.
Ard voelt zich ongemakkelijk. Begrijpelijk. Maar dat hoeven de andere VWO-ers niet te merken. Hij stapt uit de kring. Dan kan hij van verre wat makkelijker onbespied naar haar kijken. Naar dat beeldschone meisje, dat straks hopelijk zijn vriendinnetje zal zijn.
De eerste levensvormen ontstonden reeds 3,95 miljard geleden,’ schiet hem te binnen. Zo meldde de New Scientist onlangs. Honderden miljoenen jaren eerder dan tot nu werd aangenomen.
‘En zie hier het resultaat! Voor mij,’ denkt Ard, ‘als ik haar zal weten te winnen, is Beeldschoontje het ultieme einddoel van de Oerknal! Big Bang, here I am!’
En dan, van verre, hoort hij Beeldschoontje, die nu als laatste in de kring aan de beurt is, zeggen:
‘The most I love is Ard. With a tea!’
*************************************
‘Wow! Wow!’ Dat laat Ard zich niet tweemaal zeggen. ‘Even vlug naar de kantine! Vlug Beeldschoontje een Cup English Tea brengen.’
Ard vult de waterkoker. Knop ingedrukt en wachten tot het water kookt.
‘De Oerknal,’ denkt hij. ‘De Oerknal. Onlangs nog las ik daarover dat er in den beginne maar één natuurkracht was. En dat vlak na de Oerknal, terwijl het heelal afkoelde, deze kracht zich splitste; eerst in twee, vervolgens in drie en daarna in de vier krachten die het hedendaagse universum besturen. Vier oerkrachten met als resultaat: Beeldschoontje!’
Vanuit de kantine ziet hij haar zitten.
Ard weet, geleerd in de natuurkundelessen, dat het wat betreft die oerkrachten gaat om de sterke kernkracht, de zwakke kernkracht, de elektromagnetische kracht en de zwaartekracht. Maar de wetenschappers vragen zich af wat er gebeurde vanaf die Oerknal tot een biljoenste van een biljoenste van een biljoenste van een seconde daarna? Want in die periode immers moeten de elektrozwakke kracht en de sterke kernkracht samen één kracht zijn geweest. Wie geeft antwoord op deze vraag?
Ard niet. Zeker nu niet. Want het water kookt.
Dus gauw het theekopje volschenken.
‘Ard Schenk’, denkt hij water schenkend lachend: ‘Wie nog zal deze verwijzing begrijpen?’
Voorzichtig loopt Ard terug naar het klaslokaal en met een galante buiging zet hij The Cup of Tea, Milk and Suger voor zijn toekomstig vriendinnetje neer.
Verwonderd kijkt Beeldschoontje op.
‘Why?’ vraagt zij. ‘Why, Ard, do you bring me a cup of tea?’
Daaraan verwonderd toevoegend: ‘ I didn’t ask for it. I even don’t like tea!’
En daar staat Ard. Himmelhoch jauchzend, zum Tode betrubt. Het is alsof de grond zich onder hem opent. Ze had toch zo even nog gezegd: ‘The most I love is Ard. With a tea!’
Diep teleurgesteld, diep ontgoocheld, kapot, kapot, gaat Ard het klaslokaal uit. Wat een klap! Voor hem is de Oerknal een persoonlijke Big Bang geworden…
******************************************
Elsje heeft het allemaal zien gebeuren. Zij voelt de teleurstelling van Ard. Ziet zijn ontgoocheling.
‘Wat heb jij eigenlijk gezegd?’ vraagt zij haar nieuwe klasgenote.
‘Ik zei: The most I love is art.’
Zij spelt het woord: a-r-t. Van al mijn interesses houd ik het meest van kunst. Dat die jongen dat zo anders heeft begrepen, I don’t understand!’
Maar Elsje begrijpt het wel. ‘Jij zei art. En hij verstond Ard.’
‘I’m sorry,’ reageert Beeldschoontje. Voor haar is daarmee de kous af, the stocking off.
Maar niet voor Ard.
Comments