OVER RABBIJN VORST

Rabbijn Ies (Yitzchak) Vorst, geboren in 1938 te Rotterdam, behoort tot de meest vooraanstaande rabbijnen van het Nederlandse Jodendom na de Tweede Wereldoorlog.

Hij is de zoon van opperrabbijn Levi Vorst van Rotterdam en is van jongs af aan actief betrokken bij de Joodse gemeenschap.

In 1943 werd de familie Vorst gedeporteerd naar Westerbork en later naar Bergen Belsen. Tijdens de laatste weken van de oorlog bevonden ze zich op het beruchte "verloren transport," waar zijn moeder Tzippora Chana om het leven kwam.

​

Na hun terugkeer naar Nederland heeft rabbijn Levi Vorst zich ingezet voor de wederopbouw van de Joodse gemeenschap in Rotterdam.

Ies volgde een ingenieursopleiding en ging vervolgens naar Israël om mee te werken aan de opbouw van het land. Daar raakte hij betrokken bij Chabad en studeerde aan de Tomchei Temimim jeshiva in Lod.

In 1962 reisde hij naar New York om verder te studeren in de nabijheid van de Lubavitcher Rebbe.

​

Na zijn huwelijk met Dobbe Rubinson keerde hij als Sjliach van de Lubavitcher Rebbe terug naar Nederland om het Jodendom te versterken.

​

Vanuit het gedachtegoed van Chabad speelde rabbijn Vorst een cruciale rol bij de oprichting van de Joodse gemeenschap in Amstelveen, jeugdverenigingen zoals Tikwateenoe, de Joodse school Cheider, en talloze andere projecten.​

​

Rabbijn Vorst was decennialang rabbijn bij de Joodse gemeente Amsterdam, doceerde aan het Maimonides, schreef talloze boeken en artikelen over het joodse geloof en gebruiken, componeerde joodse liedjes in het Nederlands, en had een belangrijk aandeel in de herdruk van de Nederlandse Machzorim.

​

Hij heeft een blijvende impact op het naoorlogse Jodendom en heeft veel huidige Nederlandse rabbijnen opgeleid of beïnvloed en is de hoofd Sjliach van Nederland.

​

Op 28 Eloel 2023 - 14 september 5783 is rabbijn Ies Vorst op 85 jarige leeftijd overleden.