rij mee in de PARSCHE-PARASJA van DE WEEK
Letterlijk betekenen deze woorden ACHAREE MOT – KEDO’SJIEM: ‘na de dood zijn zij heiligen’.
Heel toepasselijk voor deze zwaar beladen week, verklaart rabbijn Vorst. Zoals: het toespreken van de bewoners van het bejaardenhuis Beth Shalom op maandag, Jom Hazikaron.
En opnieuw op donderdag bij de Dodenherdenking.
En helaas, helaas het overlijden en de begrafenis van een lieve jonge vrouw. Heel, heel emotioneel.
En dan midden in de nacht van maandag op dinsdag naar Hilversum voor een radio-uitzending. NPO Radio 1 – Dit is de Dag / Dit is de Nacht. Een uitzending in verband met 4 en 5 mei.
Maar er is toch ook licht aan het eind van de tunnel: ‘we’ahavta leree’acha kamocha – de ToraMitswa deze week in de sidra de ander lief te hebben, voor de ander zorgzaam te zijn. Zoals de Misjna-geleerde Hilleel verklaarde: ‘Zèhoe kol hatora koelà -dit voorschrift is de basis van het Jodendom!’
Ojf simches!
En S J A B B A T S J A L O M ! ! !
**********************************************************************************
PS
Rabbijn Vorst is - actueel - van mening:
4 mei moet de dag blijven waarop de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog worden herdacht. Deze oorlog was zo absurd dat geen enkele andere gebeurtenis daarmee kan worden vergeleken.
5 mei moet een echte Dag van Bevrijding worden. Een dag waarop men stil staat bij wat het betekent vrij te zijn.
Juist dan kan men er pijnlijk diep van bewust worden dat zo veel medewereldburgers niet vrij zijn.
Dan kan men aandacht geven en ontzetting voelen dat er elders in de wereld nog steeds oorlogen worden gevoerd. Dat er honger wordt geleden. Dat talloze vluchtelingen onder erbarmelijke toestanden leven.
Geen kermis op die dag!
Op 5 mei moet men aandacht schenken aan de commercieel begrijpelijke, maar moreel absoluut verwerpelijke en onverantwoordelijke levering van het meest moderne wapentuig aan bijvoorbeeld Afrikaanse landen! Daar waar miljoenen mensen, vooral kinderen, van de honger omkomen!!!!!!!!!!!
Laat het Westen de Jesjaja-profetie verwerkelijken: ‘de zwaarden omsmeden tot ploegscharen’.
Tenslotte: rabbijn Vorst zou graag willen dat ook het zesde couplet van het Wilhelmus bij de herdenkingen wordt gezongen:
Mijn schild ende betrouwen
zijt Gij, o G.d, mijn Heer!
Op U zo wil ik bouwen,
verlaat mij nimmermeer!
Dat ik toch vroom mag blijven,
Uw dienaar te aller stond,
de tirannie verdrijven
die mij mijn hart doorwondt.